Manty de jonge mantelzorger

Aangenaam! Dit is Manty, de jonge mantelzorger. In de Week van de Jonge Mantelzorger in juni 2022 schreef ik dagelijks over Manty op Facebook en Instagram. Ik kreeg veel reacties op de berichtjes. Daarom heb ik ze nog een keer verzameld in één verhaal.

Jonge mantelzorgers en brussen?!

Ik krijg vaak nog veel vragende blikken als ik zeg dat ik mij in mijn praktijk extra inzet voor jonge mantelzorgers en brussen. Want wat maakt dat deze doelgroep extra aandacht nodig heeft van ons allemaal?

En is een kind van 6 ook al een jonge mantelzorger? En de student die op kamers woont, die hoeft toch niet meer voor zijn broer, zus of ouder te zorgen?

Om een inkijkje te geven in de wereld van de jonge mantelzorger heb ik Manty verzonnen. Hij reist met zijn ouders en zus op de kaart en wordt daarbij steeds wat ouder. Ik heb het met veel plezier gemaakt. Ik hoop dat jullie het met veel interesse lezen.

Manty's gezin

Manty is 6 jaar en heeft samen met zijn vader, moeder en grote zus van 8 een leuk leven. Ze hebben allemaal hun dromen. Manty's zus heeft een verstandelijke beperking en ook haar lichaam is best vaak ziek. Ze ontwikkelt zich anders dan Manty, dat heeft hij al wel in de gaten. Maar ach, Manty weet niet anders en hij weet precies hoe het werkt met zijn zus. Dat hij zich stiekem al vaak aanpast, heeft hij niet eens in de gaten. Het is gezellig thuis en het gaat goed op school.

Maar dan wordt zus heel erg ziek en ze moet lang in het ziekenhuis liggen...... 

Zus in het ziekenhuis

Manty de jonge mantelzorger woont normaal met zijn vader, moeder en grote zus thuis. Maar soms wordt zus zo ziek, dat zij een paar weken in het ziekenhuis komt te liggen. Papa en mama zijn daar dan elke dag.... Iedereen doet alsof het gezellig is dat Manty nu bij opa en oma mag logeren. Maar dit is echt geen leuk logeerpartijtje!

Manty maakt zich zorgen om zus. Iedereen is bij elkaar, behalve hij! Hij voelt zich eenzaam. Opa en oma doen hun best, maar alle verwennerij helpen niet. Manty doet zijn best om iedereen tevreden te houden en niet verdrietig te worden. Dat kunnen de grote mensen er echt niet bij hebben nu.

Als zus weer thuis komt uit het ziekenhuis is iedereen blij. Maar Manty voelt zich boos en verdrietig. Het voelt alsof hij een paar weken op pauze heeft gestaan. En nu gaat iedereen weer vrolijk door..... Hij weet niet wat hij met zijn gevoelens aan moet.

Binnenkort staat er wel een leuk uitje op de agenda!

Herkenning

Eindelijk! Manty gaat een dagje uit met zijn ouders en zus. Het is mooi weer, de broodjes zijn gesmeerd en de auto is volgetankt. Ze gaan naar het pretpark!

Er is een dag georganiseerd voor gezinnen zoals dat van Manty. Met een bijzondere broer of zus. Iedereen mag gratis naar binnen, er zijn extra activiteiten en de wachtrijen zijn lekker kort.

Manty ziet andere gezinnen en merkt: ik ben niet de enige met een zus die anders dan anders is. Iedereen lijkt elkaar te begrijpen, mensen hebben veel geduld met elkaar en papa en mama zijn ook relaxed. Zelfs zus heeft het naar haar zin!

Het is een topdag, waar Manty nog vaak aan terug zal denken.

Na de foto hieronder is Manty wat jaartjes ouder geworden en lees je over zijn start op de middelbare school.

STOP, ik heb grenzen!

Manty is inmiddels 11 jaar. Zijn ouders vinden dat hij inmiddels al veel dingen zelfstandig kan doen. Dat klopt ook wel, maar soms wíl hij dat eigenlijk nog niet. Manty heeft het gevoel dat hij al veel te veel dingen zelf moet doen. En zijn zus krijgt bijna bij alles hulp van zijn ouders. Manty vindt het niet eerlijk.

Papa en mama vinden dat Manty heel af en toe wel een uurtje met zus thuis kan zijn. Manty krijgt dan veel verantwoordelijkheid. Hij denkt dat hij dat wel kan, maar hij voelt zich er niet helemaal oké bij. Het is zo ingewikkeld om goed grenzen aan te geven!

Manty is gewend om overal flexibel mee om te gaan. Hij komt erachter dat hij zijn eigen grenzen niet zo goed kent. Sterker nog, vaak gaat hij er overheen. Niet alleen thuis, maar ook op school en op sport is Manty degene die zich altijd maar weer aanpast aan wat de groep wil.

Hoe kan hij nu aangeven: STOP, tot hier en niet verder? En wie kan hem daarbij helpen?

Hierna lees je over Manty's weg naar de middelbare school.

Alle aandacht voor Manty en tegenstrijdige gedachten

Zus is al een paar jaar naar het voorgezet speciaal onderwijs en Manty merkt dat het wat rustiger is geworden in huis. In groep 8 heeft Manty veel dingen met zijn ouders ondernomen. Ze hebben hem goed geholpen bij de keuze van de middelbare school, ze zijn betrokken bij het eindfeest en het groep 8-kamp. Manty geniet van de aandacht van zijn ouders. Dit jaar lijkt het helemaal om hem te draaien.

Manty kijkt uit naar de middelbare school. Doordat zus veel zorg krijgt, is hij gewend aan veel veranderingen en vreemde gezichten. Hij ziet niet op tegen de ontmoeting met nieuwe kinderen en leerkrachten.

Toch piekert hij over één ding.... Ga ik de nieuwe klasgenoten vertellen over mijn bijzondere zus? Wat zullen ze daarvan zeggen? Gaan ze me ermee pesten? Misschien is het beter als ik het nog even niet zeg.... Maar ja, als er dan iemand bij mij thuis komt gamen na school? En ze zien zus? Pffff.... Manty weet eigenlijk niet zo goed wat hij hiermee moet. Hij wil zo normaal mogelijk zijn, maar hij wil zijn zus ook in haar waarde laten.

Want hoezeer hij haar beperkingen soms haat, hij houdt wel enorm van haar.

Wat als ik geen jonge mantelzorger, maar een volwassen mantelzorger word?

We maken een sprong in de tijd. Manty is 18 en heeft de middelbare school bijna doorlopen. Hij staat op het punt een studie te kiezen. Wordt het op kamers of elke dag treinen? Het idee van een tussenjaar in het buitenland leek ook erg aantrekkelijk. Maar dat heeft Manty maar niet verteld thuis. Zus gaat binnenkort ook uit huis. Ze gaat in een woongroep wonen. Hij wil het zijn ouders niet aandoen dat beide kinderen ineens uit huis zijn.

Maar de studie die hij wil gaan doen, is aan de andere kant van het land. Elke dag met het OV is eigenlijk geen optie. Toch maar op kamers dus.... Manty heeft er veel zin in, maar vraagt zich af of ze thuis wel zonder hem kunnen. Hij helpt zijn ouders graag en vaak met zus.

En zo nu en dan dwalen zijn gedachten en zorgen ook af naar de periode ná zijn studie. Waar zal hij werk vinden? En waar gaat hij wonen? Bij al die vragen is zus steeds in zijn gedachten. Wat als pap en mam niet meer voor haar kunnen zorgen? Moet Manty dan weer in de buurt gaan wonen? Wat verwachten zijn ouders eigenlijk van hem hierin? En wat kan en wil hij zelf betekenen in het leven van zus?